Chart afgański / Afgan hound (Tazi)

Doma16

HISTORIA RASY
Bardzo stara rasa psów pochodząca z gór Afganistanu. Pierwotnie używana do polowań na wilki, lisy i gazele. Powstanie rasy datuje się na 4000 lat p. n. e. Jej oryginalna nazwa Tazi ma prawdopodobnie związek z nazwą rosyjskiej rasy Tasy (bliskość południowej Rosji i Afganistanu przemawia za wspólnym początkiem obu ras). Uznając rasę za dobro narodowe, Afgańczycy nie zezwalali na eksport psów poza kraj - dopiero w XX wieku rasa trafiła do Europy i USA. W AKC i CKC rasa została zarejestrowana 1930 roku.

WZORZEC

Kraj pochodzenia: Afganistan
Patronat: Wielka Brytania
Przeznaczenie: Pies wyścigowy.
Klasyfikacja FCI:
-Grupa X - Charty,
-Sekcja I - Charty długowłose lub półdługowłose.
-Nie podlega próbom pracy.

WYGLĄD OGÓLNY:
Afgan sprawia wrażenie siły i godności oraz połączonej mocy i szybkości.
Wysoko nosi głowę.

ZACHOWANIE / CHARAKTER:
Orientalny wyraz jest typowy dla rasy. Afgan przeszywa nas wzrokiem.
Jest dumny i zachowuje się z dystansem, a nawet z pewną dozą dzikiej
porywczości.

GŁOWA:

Czaszka: Długa, niezbyt wąska, guz potyliczny wydatny.
Proporcjonalna, na wierzchołku czaszki długi kosmyk włosów.
Stop: Niewielki.
Wierzchołek nosa: Najchętniej czarny. Wierzchołek nosa brązowy jest
dopuszczalny u psów o jasnym umaszczeniu.
Kufa: Długa, szczęki silne.
Szczęki/zęby: Mocne, idealny zgryz nożycowy. Uzębienie pełne i regularne.
Siekacze górne przykrywają dolne i są z nimi w ścisłym
kontakcie, osadzone są prostopadle w stosunku do szczęk. Zgryz
cęgowy jest dopuszczalny.
Oczy: Najlepiej ciemne, ale kolor złoty nie jest niedopuszczalny.
Trójkątne, osadzone są nieco ukośnie - wewnętrzny kącik oka
osadzony jest nieco niżej niż zewnętrzny.
Uszy: Osadzone nisko i mocno ku tyłowi. Noszone płasko przy głowie,
porośnięte długim, jedwabistym włosem.

SZYJA:
Długa, mocna, umożliwiająca wysokie noszenie głowy.

TUŁÓW:

Grzbiet: Prosty, średniej długości, dobrze umięśniony.
Lędźwie: Proste, szerokie, dość krótkie.
Zad: Lekko opadający, aż do nasady ogona. Guzy biodrowe dość
wydatne i szeroko rozstawione.
Klatka piersiowa: Żebra są dość dobrze wysklepione, a klatka piersiowa
głęboka.

OGON:
Niezbyt krótki, nisko osadzony, tworzy pierścień na końcu. W akcji
uniesiony. Ozdobiony niezbyt obfitym włosem.

KOŃCZYNY PRZEDNIE:
O prawidłowej postawie i mocnym kośćcu, stanowiące przedłużenie
łopatki (widziane z przodu).

Łopatki: Długie, ukośne, wysunięte daleko do tyłu, mocne, dobrze
umięśnione, ale nie przesadnie.
Ramię: Długie, pochyłe
Łokcie: Widziane z profilu leżą na linii pionowej, poprowadzonej od
kłębu. Przylegające do tułowia, nie zwrócone ani na zewnątrz, ani
do wewnątrz.
Śródręcze: Długie i elastyczne.

KOŃCZYNY TYLNE:
Silne. Duża odległość między guzem biodrowym, a guzem piętowym,
zaś proporcjonalnie krótka jest odległość pomiędzy guzem piętowym
a łapą.

Staw kolanowy: Prawidłowo skierowany i dobrze ukątowany.
Wilcze pazury: Dopuszczalne jest ich usunięcie.

Łapy przednie silne i bardzo duże, długie i szerokie. Obficie porośnięte
długim i gęstym włosem. Palce wysklepione. Opuszki dobrze
przylegają do ziemi. Łapy tylne są długie, ale nie tak szerokie jak
przednie. Porośnięte są długim i gęsty włosem.

CHODY:
Równomierne, elastyczne chody, bardzo stylowe.

OKRYWA WŁOSOWA:

Włos: Długi, bardzo delikatny na bokach i żebrach, kończynach przednich i kończynach tylnych. U dorosłych psów, począwszy od 3
łopatek ku tyłowi poprzez grzbiet i lędźwie tworzy się siodło,
gdzie włos jest krótki i przylegający. Od czoła włos ku tyłowi
głowy jest długi, tworzy wyraźny jedwabisty kosmyk. Na części
twarzowej włos jest krótki. Uszy i kończyny porośnięte są obficie
włosem. Na śródręczu włos może być krótki. Włos powinien
układać się naturalnie.
Umaszczenie: Wszystkie maści są dopuszczalne.

WIELKOŚĆ:
Idealna wielkość samców: 68 do 74 cm
Idealna wielkość suk: 63 do 69 cm

WADY:
Wszelkie rozbieżności z powyższym wzorcem powinny być uważane za
wady powodujące obniżenie oceny w zależności od stopnia wyrażenia
i wpływu na zdrowie i dobrostan psa.
Psy wykazujące anomalia fizyczne lub związane z zachowaniem będą
zdyskwalifikowane.

UWAGA:
Samce muszą mieć oba jądra normalnie wykształcone i całkowicie
opuszczone do moszny.